இந்தியா 1989-2014 மற்றும் அதற்குப் பிறகு ஏற்பட்ட மாபெரும் மாற்றத்தின் ஒரு பார்வை !

Writter : S Gurumoorthy

உலக அளவில் 1989 மற்றும் 1999 ஆகிய 10 ஆண்டுகளில் உலகமயமாதல் என்ற தத்துவம், பல்வேறு நாடுகளை முன்னேற்ற பாதையை நோக்கி அழைத்துச் சென்றது. இத்தகைய ஆண்டுகளில் இந்தியாவும், சீனாவும் ஒரே நிலையில் தான் இருந்தன. அது பொருளாதார ரீதியாகவும் கூட, ஆனால் இந்தியாவைப் பொறுத்தவரை இந்த ஆண்டுகளில் சீனா மேற்கொண்டு அளவிற்கு பொருளாதார வளர்ச்சியும் அவ்வளவு பெரிதாக ஏற்படவில்லை. இதற்கு முன்னர் இந்தியா நான்கு நாடாளுமன்றத் தேர்தல்களையும், ஏழு பிரதமர்களைக் கொண்ட பல அரசாங்கங்களையும் கண்டது. இருந்தாலும் இந்தியாவில் பெரிய மாற்றத்தை ஏற்படாத அளவிற்கு அரசு நடவடிக்கைகள் இருந்தன. 1999 மற்றும் 2014 க்கு இடைப்பட்ட காலத்திற்கு பல கட்சி கூட்டணி அரசாங்கங்களைக் கொண்டிருந்தபோது இந்தியாவிற்கு இந்நிலை ஏற்பட்டது.

இதன் விளைவாக, இந்திரா காந்தி கூறுவதைப் போல, "ஒரு வலிமையான தலைவரின் கீழ் பெரும்பான்மையுடன் இந்தியா எப்போதாவது ஒரு நிலையான அரசாங்கத்தை உருவாக்க முடியும் "என்ற நம்பிக்கையை ஒட்டுமொத்த இந்திய தலைமுறையினரும் இழந்துவிட்டனர். உலகமும் அப்படித்தான். இது உலகையே சீனா பக்கம் திருப்பியது. 2014 இல் 30 ஆண்டுகளுக்குப் பிறகு பிரதமர் நரேந்திர மோடி அவர்கள் பெரும்பான்மையைப் பெற்றபோது, ​​முன்னுதாரணமானது மாறி உலகையே திகைக்க வைத்தது அவருடைய ஆட்சியில் செய்த மாற்றங்கள் தான். பிரதமர் மோடி மட்டுமல்ல, 2019ல் அமெரிக்க இதழான ஃபாரீன் பாலிசி கூட இந்திய ஜனநாயகம் என்பது, "ஜனநாயகத்தின் வெள்ளிக் கோடு, தங்கக் கோடு கூட" என்று கூறும் அளவிற்கு இந்திய ஜனநாயகம் உலகின் நம்பிக்கையைப் பெற்றது.

1990 களில் 2014 ஆம் ஆண்டைப் போல, தேர்ந்தெடுக்கப்பட்ட இந்திய அரசாங்கம் அதன் சொந்த பெரும்பான்மையுடன் ஆட்சியில் இருந்திருந்தால், சீனா மேற்கு நாடுகளின் இயல்புநிலைக்கு தேர்வாக இருந்திருக்காது. 10 ஆண்டுகளில் ஏழு முறை இந்தியாவின் ஒரு பிரதமராக இருந்து மற்றொரு பிரதமராக மாறியபோது, ​​மேற்குலகம் சீனாவின் பக்கம் திரும்ப இதைவிட சிறந்த காரணம் வேண்டுமா? அமெரிக்காவை தளமாகக் கொண்ட மார்னிங் கன்சல்ட்டின் மாதாந்திர கணக்கெடுப்பின்படி, "ஜனவரி 2020 முதல் இப்போது வரை, உலகளாவிய தலைமைத்துவ அங்கீகார மதிப்பீடுகளில் அமெரிக்கா முதல் ஆஸ்திரேலியா வரையிலான 13 தலைவர்களில் பிரதமர் நரேந்திர மோடி அவர்கள் முதலிடத்தில் இருக்கிறார். நீண்ட காலமாக மற்றவர்களால் வழிநடத்தப்பட்டு வந்த இந்தியா இப்போது பலதரப்பு மன்றங்களில் முக்கிய பங்கு வகிக்கிறது. சமீபத்திய G7-பிளஸ், G20 கூட்டங்கள் மற்றும் COP26 மாநாடு ஆகியவை இந்தியாவின் முக்கிய பங்கிற்கு சாட்சியாக விளங்குகின்றன. 1990-களில் சீனாவை நோக்கி திரும்பியது போல் இப்போது உலகம் சந்தேகத்திற்கு இடமின்றி இந்தியா பக்கம் திரும்புகிறது என்பதும் நிதர்சன உண்மை. UPS எவிடன்ஸ் லேப் CFO ஆய்வின் படி, தகவல் தொழில்நுட்பம் மற்றும் கண்டுபிடிப்பு நிதி ஆராய்ச்சி, ப்ளூம்பெர்க் அறிக்கை மற்றும் கினா அறிக்கை ஆகியவை அமெரிக்காவும் மேற்கு நாடுகளும் சீனாவிலிருந்து இந்தியாவுக்கு மாறுவதை சுட்டிக்காட்டுகின்றன.

மக்களிடமிருந்து பெறப்பட்ட உண்மை பெரும்பான்மை ஆதரவுடன், மோடி அவர்கள் நீண்ட கால இலக்குகளை நிர்ணயித்தார். இந்தியாவில் முன்பு கற்பனை செய்யாத அளவுகளில் திட்டமிடப்பட்டார். இதன் விளைவாக, 2014 முதல் ஏழு ஆண்டுகளில், 43.81 கோடி வங்கியில்லாத ஏழைகளுக்கு வங்கிக் கணக்குகளைத் திறப்பது போன்ற திட்டங்களைச் செயல்படுத்துவதில் வெற்றி பெற்றார். அதுமட்டுமல்லாது 11.5 கோடி பொது மற்றும் தனிநபர் கழிப்பறைகளை நிறுவுதல், 2.33 லட்சம் கிலோமீட்டர் நீளமுள்ள கிராமப்புற சாலைகளை உருவாக்குதல், ஏழைகளுக்கு 2.13 கோடி வீடுகள் கட்டுதல், அனைத்து கிராமங்களுக்கும் மின்மயமாக்கல், 2.81 கோடி வீடுகளுக்கு மின் இணைப்பு வழங்குதல், மின் நுகர்வு குறைக்க 37.8 LED பல்புகள் பொருத்துதல், 1.69 லட்சம் கிராமங்களுக்கு ஆப்டிகல் ஃபைபர் அமைத்தல், 8.7 கோடி வீடுகளுக்கு இலவச சமையல் எரிவாயு இணைப்புகள், 25.6 கோடி பேருக்கு மருத்துவக் காப்பீடு, 11.16 கோடி பேருக்கு ஆயுள் காப்பீடு, 11.6 கோடி பண்ணைகளுக்கு பயிர்க் காப்பீடு, 11.77 கோடி விவசாயிகளின் வங்கிக் கணக்குகளில் நேரடியாகப் பணம் போடுதல், ஒவ்வொரு இந்திய குடிமகனுக்கும் 129.5 கோடி ஆதார் அடையாள அட்டைகள் மற்றும் 4.9 கோடி பயோமெட்ரிக் அடையாளச் சான்றிதழ்களை வழங்குதல் என்று இன்று வரை இந்த பட்டியல் நீண்டு கொண்டே செல்கிறது.

2014 வரை 64 ஆண்டுகளில் கட்டப்பட்ட தேசிய நெடுஞ்சாலைகளின் நீளம் 91,287 கி.மீ., ஆனால் மோடி அவர்களின் ஆட்சியின் கீழ் இருந்த ஏழு ஆண்டுகளில் மட்டும் அதாவது 46,338 கிமீ நெடுஞ் சாலைகள் அமைக்கப்பட்டுள்ளது. மோடியின் வளர்ச்சித் திட்டங்கள் தீவிரமாக ஒருங்கிணைக்கப் பட்டுள்ளன.பணமதிப்பு நீக்கம், GST, திவால் சட்டம், பொதுத்துறை நிறுவனங்களை தனியார்மயமாக்குதல் போன்ற பொருளாதாரத்தில் நீண்டகால வளர்ச்சித் திட்டங்களை செயல்படுத்தினார். இது முறைசாரா மற்றும் கருப்பு வர்த்தகத்தை பதிவு செய்யப்பட்ட கணக்குகளில் கொண்டு வந்தது. இந்தியப் பொருளாதாரத்தை நச்சு நீக்கி, முறைப்படுத்த, தூய்மைப்படுத்தும் திட்டங்களுடன் வளர்ச்சித் திட்டங்களை ஒருங்கிணைத்தது மோடி அரசாங்கத்தின் நீண்ட காலப் பார்வையைப் இத்திட்டங்கள் பிரதிபலித்தது. ஆனால் மற்றொன்று இல்லாமல் சாத்தியமில்லை. மேலும், தைரியமான தலைமை, நேர்கொண்ட பார்வை இல்லாமல் இரண்டுமே சாத்தியமில்லை. ஆட்சி தலைமையிலான காங்கிரஸ் வீழ்ச்சியடைந்ததால், இந்திய ஜனநாயகம் கால் நூற்றாண்டு காலமாக துயரத்தில் இருந்தது.

2019- தேர்தலில் வெற்றி பெற்ற சில மாதங்களிலேயே மோடி அரசுக்கு மிகப்பெரிய சவால் வந்தது. மர்மமான COVID-19 இந்தியாவை தாக்கியது. இந்தியர்களுக்காக இந்தியாவில் தயாரிக்கப்பட்ட தடுப்பூசிகளை தயாரிக்கும் இந்திரதனுஷ் இயக்கத்தில் கவனம் செலுத்த தொடங்கியது மோடி அவர்களின் ஆட்சி. 1990களில் வெளி நாட்டில் தயாரிக்கப்பட்ட தடுப்பூசிகள் இந்தியாவிற்கு வருவதற்கு சுமார் 17 ஆண்டுகள் எடுத்துக் கொண்டிருக்கும். மேட் இன் இந்தியா தடுப்பூசிகளுக்கு மோடி அவர்கள் தீவிரமாக வேரூன்றி இருப்பதால், எதிர்க்கட்சிகள் அதன் செயல்திறன் மீது சந்தேகம் எழுப்பி, தடுப்பூசி தயக்கத்தை ஏற்படுத்தியது. இறுதியாக, கோவிட் தடுப்பூசிகளை உற்பத்தி செய்து இறுதியாக அனைத்து தடைகளையும் தாண்டி தற்போது மிகப் பெரிய நாடான இந்தியா, அதிக எண்ணிக்கையிலான மக்களுக்கு முழுமையாகவும், பகுதியளவிலும் தடுப்பூசி போட்டுள்ளது.

உலகின் சிறந்த நாடுகளுடன் ஒப்பிடும்போது இந்தியா கோவிட் நோயை நன்கு எதிர்கொண்டுள்ளது. இன்றைக்கு இந்தியப் பொருளாதாரம் உயர்ந்து நிற்கிறது என்றால், மேட் இன் இந்தியா தடுப்பூசி இந்த முக்கிய காரணம் என்று சொல்லலாம். இதுவே 1989-2014 மற்றும் அதற்குப் பிறகு இந்தியாவிற்கும் இடையே உள்ள வித்தியாசம். சரியான தலைமையுடன் தேசத்தை வழி நடத்துவதும் மூலமாக இந்தியாவை உலக அரங்கில் தலை நிமிர்ந்து நிற்க முடியும் என்பதை 2014 பிறகு பிரதமர் நரேந்திர மோடி அவர்களின் ஆட்சி நிரூபித்துக் கொண்டிருக்கிறது.

Input & Image courtesy:Newindianexpress