வன்னியர்களுக்கு உள்ஒதுக்கீடு - அரசியலும் பின்னணியும்.!

தமிழக சட்டமன்றத் தேர்தலுக்கான தேதியை தேர்தல் ஆணையம் அறிவிப்பதற்கு சில நிமிடங்கள் முன்னதாக, தமிழக சட்டசபை வெள்ளிக்கிழமையன்று வன்னியர் சமூகத்திற்கு, MBCக்கள் மற்றும் இதர சமூகங்களுக்கான 20% இட ஒதுக்கீட்டிற்குள் 10.5% ஒதுக்கீட்டை வழங்கும் மசோதாவை நிறைவேற்றியது. இந்த மசோதாவை முதலமைச்சர் எடப்பாடி கே பழனிச்சாமி முன்வைத்தார், அது சபையால் ஒருமனதாக நிறைவேற்றப்பட்டது.

இருப்பினும், இந்த அமர்வை முழுதாக புறக்கணித்ததால் தி.மு.க மற்றும் அதன் கூட்டணிக் கட்சிகள் அங்கு இல்லை. இந்த மசோதா மேலும் MBC கள் மற்றும் DC களுக்குள் குறிப்பிடப்பட்ட சமூகங்களுக்கு (7%) மற்றும் மிகவும் பின்தங்கிய வகுப்பினருக்கான (2.5%) உள் இட ஒதுக்கீட்டையும் வழங்குகிறது.

இந்த மசோதா வன்னியர் சமூகத்திற்கான பிரத்யேக இடங்களை மாநிலத்தில் உள்ள தனியார் கல்வி நிறுவனங்கள் உள்ளிட்ட கல்வி நிறுவனங்களிலும், மாநில அரசு சேவைகளில் நியமனங்கள் அல்லது பதவிகளையும் வழங்குகிறது.

மாநிலப் பணிகளில் நியமனங்கள் அல்லது பதவிகளில் தனித்தனியாக இடஒதுக்கீடு வேண்டியும், கல்வி நிறுவனங்களில் சேருவதற்கும் வன்னியர்களிடமிருந்து நிலையான பிரதிநிதித்துவங்கள் இருந்ததாக முதல்வர் பழனிசாமி கூறினார். இட ஒதுக்கீடு சலுகைகளின் சரியான மற்றும் நியாயமான பங்கை அவர்கள் பெறுவது உரிமை என்றும் கூறினார்

இதற்கு வரவேற்பு அளித்த பாட்டாளி மக்கள் கட்சி தலைவர் ராமதாஸ், 40 ஆண்டு கால கனவின் முதல் படி நிறைவேறியதாக நெகிழ்ச்சியுடன் கூறினார். இதற்கான போராட்டங்கள் குறித்துப் பேசிய மருத்துவர் ராமதாஸ் ".....எனது 40 ஆண்டு கால சமூகநீதி போராட்டத்திற்கு இந்த சட்டத்தின் மூலம் தான் மனநிறைவு அளிக்கும் வகையில் முதற்கட்ட வெற்றி கிடைத்திருக்கிறது. வன்னியர்களுக்கு சமூகநீதியை வென்றெடுப்பதற்காக நடத்தப்பட்ட போராட்டங்கள் கொஞ்சநஞ்சமல்ல. 1980-ஆம் ஆண்டில் என்னால் தொடங்கப்பட்ட வன்னியர் சங்கம் அடுத்த 10 ஆண்டுகளுக்கு தொடர் போராட்டங்களை நடத்தியது. 1980ஆம் ஆண்டு ஈரோடு மாவட்டம் கருங்கல்பாளையத்தில் எனது தலைமையில் இடஒதுக்கீடு கோரி மாபெரும் மாநாடு, 1981 முதல் 1989 வரை தொடர்ச்சியாக தமிழகத்தில் உள்ள 30 ஆயிரத்திற்கும் மேற்பட்ட குடியிருப்புகளுக்கு சென்று வன்னிய மக்களைச் சந்தித்து சமூகநீதிப் போராட்டத்திற்கு தயார்ப்படுத்தியது, 15.03.1984இல் சென்னை மெரினா கடற்கரையில் எனது தலைமையில் மாபெரும் பட்டினிப் போராட்டம், 25.08.1985இல் சென்னை தீவுத்திடல் முதல் கடற்கரை சீரணி அரங்கம் வரை 2 இலட்சத்திற்கும் கூடுதலான மக்கள் பங்கேற்ற மாபெரும் பேரணி மற்றும் சீரணி அரங்கத்தில் மாநாடு, 06.05.1986 அன்று தமிழ்நாடு முழுவதும் எனது தலைமையில் ஒருநாள் சாலை மறியல் போராட்டம்., 19.12.1986 அன்று எனது தலைமையில் ஒருநாள் தொடர்வண்டி மறியல் போராட்டம், 24.12.1986 அன்று வன்னியர்களுக்கு இடஒதுக்கீடு வழங்கப்பட வேண்டும்; ரயில் மறியல் போராட்டத்தில் கைது செய்யப்பட்டவர்களை விடுதலை செய்யவேண்டும் என்று வலியுறுத்தி சேத்தியாத்தோப்பு என்ற இடத்தில் சாலைமறியல் போராட்டம், வன்னியர் இடஒதுக்கீட்டுப் போராட்டத்தின் உச்சகட்டமாக, 17.09.1987 முதல் 23.09.1987 வரை ஒரு வாரத்திற்கு தமிழ்நாடு முழுவதும் தொடர் சாலைமறியல் போராட்டம் நடத்தப்பட்டது என வன்னியர்களின் சமூகநீதிப் போராட்டம் மிகநீண்ட வரலாறும், தியாகமும் கொண்டது" என்றார்.

1987ல் முதல்வராக எம்.ஜி.ஆர் அமெரிக்காவில் தனது நோய்வாய்ப்பட்ட படுக்கையில் இருந்து தொடர்ந்து மாநிலத்தை நடத்தி வந்தார். அப்போது வன்னியர் சமூகத்தின் பரவலான கிளர்ச்சி தமிழகத்தின் வடக்கு மாவட்டங்களை உலுக்கியது. வன்முறை மோதல்களுக்கு வழிவகுத்து 18,000 போராட்டக்காரர்களை கைது செய்ய வழிவகுத்தன. காவல்துறையினர், கும்பலைக் கட்டுப்படுத்த முயன்றபோது, ​​தெற்கு ஆர்காட் மாவட்டத்தில் 11 பேர் துப்பாக்கி சூட்டில் உயிரிழந்தனர்.

வன்னியர்கள் 1987க்கு இரண்டு முறை முன்னதாக அதிக இடஒதுக்கீடு கோரி கிளர்ந்தெழுந்தனர். தமிழ்நாட்டில் கல்வி மற்றும் வேலைவாய்ப்பில் 20 சதவீத இடஒதுக்கீடு மற்றும் மத்திய சேவைகளில் 2 சதவீத இடஒதுக்கீடு ஆகியவை அவர்களின் கோரிக்கைகளில் அடங்கும்.

கிளர்ச்சி, மாநிலத்தின் வடக்கு மாவட்டங்களில் பெரும்பாலான வன்னியர்கள் வசிக்கும் இடங்களில் ஒரு வாரம் முழுவதும் இயல்பு வாழ்க்கைக்கு இடையூறு விளைவித்தது. தெற்கு ஆர்காட் மற்றும் சிங்கிள் புட்டில், சாலைகள் முழுவதும் கற்களும் மரங்களும் பயனுள்ள சாலைத் தடுப்புகளை உருவாக்கியது மற்றும் சில இடங்களில் நெடுஞ்சாலைகளில் அகழிகள் தோண்டப்பட்டன. இதன் விளைவாக, மெட்ராஸ் மைதானத்திற்கு தெற்கே வாகன போக்குவரத்து நிறுத்தப்பட்டது.

எதிர்க்கட்சிகள் மற்றும் எதிர்க்கட்சியான தி.மு.க தொண்டர்களிடையே வன்முறை மோதல்களும் நிகழ்ந்தன. அண்ணா அறிவாலயம் திறப்பு விழாவில் கலந்து கொண்ட பின்னர் ஆயிரக்கணக்கான கட்சியினர் தங்கள் சொந்த தெற்கு மாவட்டங்களுக்கு திரும்பி வந்தனர். வலவனூரில், தி.மு.க கொண்டாட்டக்காரர்களை ஏற்றிச் சென்ற லாரிகள் மற்றும் பேருந்துகள் நிறுத்தப்பட்டு, மண்ணெண்ணெய் ஊற்றி, கிளர்ச்சியாளர்களால் எரிக்கப்பட்டன. காவல்துறை இறுதியில் கனரக வாகனப் படையினருக்கு ஆயுதமேந்திய பாதுகாவலரை வழங்க வேண்டியிருந்தது.

எம்.ஜி.ஆர் அரசு பின்தங்கிய வகுப்பினருக்கான இடஒதுக்கீட்டை 31 சதவீதத்திலிருந்து 50 சதவீதமாக உயர்த்தியிருந்தாலும், அரசியல் காரணங்களால் பின்தங்கிய வர்க்கங்களின் பட்டியலில் அதிக எண்ணிக்கையிலான துணைப்பிரிவுகள் சேர்க்கப்பட்டுள்ள நிலையில், இட ஒதுக்கீட்டில் சமூகத்தின் பங்கு உண்மையில் குறைந்துவிட்டது. திமுக தனது ஆட்சியின் போது 42 சமூகங்களையும், எம்.ஜி.ஆர் மேலும் 39 சமூகங்களையும் சேர்த்துக்கொண்டார். எனவே வன்னியர்கள், கர்நாடகாவில் நடைமுறையில் உள்ளதைப் போல, வெவ்வேறு பின்தங்கிய வகுப்பினருக்கும் பிரிக்கப்பட்ட இட ஒதுக்கீடு கோரினர்.

இந்த பிரச்சினையை சரி செய்ய அமெரிக்காவில் இருந்து திரும்பிய MGR முயற்சி செய்தார். ஆனால் சுமூகமான முடிவு எட்டப்படும் முன்னர் காலமானார். இதன் பிறகு முதல்வர் கருணாநிதி வன்னியர்களுக்கு தனி ஒதுக்கீடு என்றில்லாமல் 108 ஜாதிகளை ஒன்றிணைத்து MBC என வகைப்படுத்தி ஒதுக்கீடு வழங்கினார். இதனைக் குறித்துப் பேசிய டாக்டர் ராமதாஸ், ".......1989-ஆம் ஆண்டு மார்ச் மாதம் என்னை அழைத்துப் பேசிய அப்போதைய முதலமைச்சர் கலைஞர், வன்னியர்களுக்கு மட்டும் 20% இட ஒதுக்கீடு வழங்குவதற்கு பதிலாக 108 சமுதாயங்களை ஒன்றிணைத்து மிகவும் பிற்படுத்தப்பட்ட வகுப்பினர் என்ற புதிய பிரிவை உருவாக்கி 20% இட ஒதுக்கீடு வழங்கியதன் மூலம் வன்னியர் சமுதாயத்திற்கு மிகப்பெரிய துரோகத்தைச் செய்தார். அதன் விளைவாக வன்னியர்களுக்கு சமூகநீதியை வென்றெடுக்க இன்னும் 32 ஆண்டுகள் போராட வேண்டியிருந்தது" என்றார்.

தாங்கள் 2021ல் ஆட்சிக்கு வந்தால் வன்னியர்களுக்கு தனி ஒதுக்கீடு வழங்கப்படும் என தி.மு.க தலைவர் ஸ்டாலின் 2019ல் வாக்குறுதி அளித்ததும், திமுக இவற்றை நிறைவேற்றாது என டாக்டர் ராமதாஸ் கண்டனம் தெரிவித்ததும் குறிப்பிடத்தக்கது.