ஆகஸ்ட் 14 பிரிவினை கொடூரங்கள் - RSSன் ஈடு இணையற்ற தியாகம்

ஆகஸ்ட் 14 பிரிவினையின் போது RSS தன்னார்வல சேவகர்களின் ஈடு இணையற்ற துணிச்சலையும் தியாகத்தையும் அங்கீகரிக்க வேண்டிய நேரம் இது. ஆகஸ்ட் 14 அன்று பிரிவினையின் கொடூரங்களை தேசம் நினைவு கூரும் போதும், ​​மற்றவர்களை மீட்கும் போதும் தங்கள் இன்னுயிர்களை தியாகம் செய்த அந்த தன்னார்வல சேவகர்களுக்கு மரியாதை செலுத்த வேண்டிய நேரம் இது.

பிரிவினையின் போது RSS ஆற்றிய பங்கை அங்கீகரிக்க வேண்டும். 1947-ல் நடந்த பாரதப் பிரிவினை உலக வரலாற்றில் ரத்தம் சிந்திய நிகழ்வுகளில் ஒன்றாகும். கிழக்கு மற்றும் மேற்கு பாகிஸ்தானில் உள்ள மில்லியன் கணக்கான இந்துக்களை காங்கிரஸ் தலைமை விட்டுச் சென்றது.

கோடிக்கணக்கான இந்துக்களின் உயிரையும் கண்ணியத்தையும் காப்பாற்றவும், பாதுகாக்கவும் வந்தவர்கள் ராஷ்ட்ரிய ஸ்வயம்சேவக் சங்கம் (RSS). இந்த விஷயத்தில் RSS தன்னார்வல சேவகர்களின் வீரம் பற்றிய பல சான்றுகள் உள்ளன. வாஜ்பாய் மற்றும் பரத்கர் கருத்துப்படி, கிழக்கு மற்றும் மேற்கு பாகிஸ்தானில், இந்துக்களை முஸ்லிம் லீக், இரத்த வெறி பிடித்த பாகிஸ்தான் ராணுவம், காவல்துறையிடம் விட்டுவிட்டன.

காங்கிரஸ் தலைவர்கள் இந்துக்களிடம் தைரியமாக இருக்குமாறு அறிவுரைகளை மட்டும் கூறிவிட்டு அவர்களே டெல்லிக்கு முதல் விமானத்தை பிடித்தனர். நெருக்கடியான அந்த நேரத்தில் இந்துக்களுக்கு அவர்கள் ஆற்ற வேண்டிய கடமையில் அவர்கள் தவறிவிட்டனர். இதுபோன்ற சமயங்களில் RSS-ன் தன்னார்வல சேவகர்கள் உதவி செய்வதற்கு முன் வந்தனர். தங்கள் சொந்தக் குடும்பங்களைப் பற்றிக் கவலைப்படாமல், சக இந்துக்களைப் பாதுகாக்க எல்லாவற்றையும் பணயம் வைத்தனர்.

பஞ்சாப் நிவாரணக் குழு அமைக்கப்பட்டு பல இடங்களில் நிவாரண முகாம்கள் திறக்கப் பட்டன. பாதுகாப்பு இல்லாத கிராமங்களில் இருந்து இந்துக்கள் இந்த முகாம்களுக்கு அழைத்து வரப்பட்டு, அங்கிருந்து இந்திய இராணுவத்தின் உதவியுடன் இந்தியாவுக்கு அழைத்துச் செல்லப்பட்டனர். அதோடு அவர்களின் கடமை முடிந்துவிட்டது என்று அவர்கள் நினைக்கவில்லை. அவர்கள் பல மாதங்களாக இடம்பெயர்ந்த லட்சக்கணக்கான சக நாட்டு மக்களுக்கு உணவு மற்றும் தங்குமிடம் கூட வழங்கினர்.

நூற்றுக்கணக்கான சேவகர்கள் பாகிஸ்தானில் நடவடிக்கைகளை மேற்கொள்ளும் போது தங்கள் இன்னுயிரை தியாகம் செய்தனர். இந்த உண்மை நிகழ்வுகளை பற்றி லாகூரில் உள்ள ஆங்கிலப் பேராசிரியரான ஏ.என்.பாலி, 1949 ஆம் ஆண்டு வெளியிடப்பட்ட, "நவ் இட் கேன் பீ டூல்டு" என்ற தனது புத்தகத்தில் எழுதுகிறார், "கடவுள் மீது உறுதியான நம்பிக்கையுடன் இருக்கும் படி காங்கிரஸ் தலைவர்கள் அறிவுரை வழங்கினர்"

இந்த நிலையில் மக்களைக் காப்பாற்ற வேறு யார் வந்தார்கள்? RSS என்று அழைக்கப்படும் இளம் தன்னலமற்ற இந்துக்களின் குழு. அவர்கள் மாகாணத்தின் ஒவ்வொரு நகரத்தின் ஒவ்வொரு மொஹல்லாவிலும் இந்து மற்றும் சீக்கிய பெண்களையும் குழந்தைகளையும் ஆபத்தான பகுதிகளிலிருந்து பாதுகாப்பான மையங்களுக்கு வெளியேற்றும் பணியை ஏற்பாடு செய்தனர். அவர்கள் உணவு, மருத்துவ உதவி, உடை மற்றும் பராமரிப்பு ஆகியவற்றை ஏற்பாடு செய்தனர்.

நிறுவனங்களின் பாதுகாப்பிற்காக ஏற்பாடு செய்யப்பட்டன. பல்வேறு நகரங்களில் தீயணைப்பு வாகனங்கள் கூட உருவாக்கப்பட்டன. லாரிகள் மற்றும் பேருந்துகள் மூலம் போக்குவரத்துக்கான ஏற்பாடுகள் மற்றும் தப்பியோடிய இந்துக்கள் மற்றும் சீக்கியர்களை ஏற்றிச் செல்லும் ரயில்களில் எஸ்கார்ட் ஏற்பாடுகள் ஏற்பாடு செய்யப்பட்டன.

பல்வேறு இந்து மற்றும் சீக்கிய வட்டாரங்களில் இரவும் பகலும் விழிப்புணர்வு ஏற்படுத்தப்பட்டு, தாக்கப்படும்போது தங்களைத் தற்காத்துக் கொள்வது எப்படி? என்று மக்களுக்குக் கற்பிக்கப்பட்டது. அதாவது ஆகஸ்ட் 14 பிரிவினைக்கு முந்தைய நாள், நிலைமை மிகவும் மோசமாகி, சட்டம் ஒழுங்கு முற்றிலுமாக சீர்குலைந்தபோது, இந்துக்கள் மற்றும் சீக்கியர்களை காப்பாற்ற RSS-ஐச் சேர்ந்தவர்கள் பலர் தங்கள் திறமையை வெளிப்படுத்தினர்.

பஞ்சாபின் பல மாவட்டங்களில் உள்ள காங்கிரஸ் தலைவர்கள் கூட தங்கள் குடும்பங்களையும் உறவினர்களையும் இரத்தவெறி கொண்ட முஸ்லிம் கும்பலிடமிருந்து மீட்க RSSஸின் உதவியை நாடியுள்ளனர்.

ஒரு உதவிக் கோரிக்கையை கூட RSS தொண்டர்கள் நிராகரிக்கவில்லை என்பதை பாலி சுவாரஸ்யமாக சுட்டிக்காட்டுகிறார் அவருடைய புத்தகத்தில் நீங்கள் இது பற்றி படித்தால் அழகாக தெரியும். முஸ்லிம் பெண்களும், குழந்தைகளும், இந்து மொஹல்லாக்களில் இருந்து பாதுகாப்பாக வெளியேற்றப்பட்டு லாகூரில் உள்ள முஸ்லீம் லீக் அகதிகள் மையங்களுக்கு RSS ஆட்களால் அனுப்பப்பட்ட வழக்குகள் கவனத்திற்கு வந்துள்ளன.

ஜலந்தரலிருந்து வெளியாகும் வாராந்திர ஆகாஷ்வானி இதழ், 1949 அக்டோபரில் பஞ்சாப் மற்றும் சிந்துவில் RSS தன்னார்வல சேவகர்கள் இணையற்ற துணிச்சலைக் காட்டியதாக பிரபல சுதந்திரப் போராட்ட வீரரும், அரசியல் நிர்ணய சபையின் உறுப்பினருமான கே.எம். முன்ஷியின் செய்தி அறிக்கையை வெளியிட்டது. அவர்கள் கொடுங்கோல் முஸ்லிம்களுடன் போரிட்டு ஆயிரக்கணக்கான பெண்கள் மற்றும் குழந்தைகளின் மானத்தையும் உயிரையும் காப்பாற்றினார்கள். இந்தப் பணியை மேற்கொள்ளும் போதே இந்த இளைஞர்கள் பலர் தங்கள் உயிரை மாய்த்துக் கொண்டனர்.

RSSஸின் இரண்டாவது குருஜி என்று அழைக்கப்படும் எம்.எஸ் கோல்வால்கர் மராத்தி இதழான புருஷார்த்தத்தில் "அந்த நாட்களில், சேவகர்கள் பல குடும்பங்களைக் காப்பாற்றுவதில் இணையற்ற தைரியத்தையும், திறமையையும் காட்டினார்கள். முழுப் பணியும் நிறைவேற்றப்பட்டதைக் கண்டு மக்கள் வியப்படைந்தனர். அப்போது, ​​நிலைமையை ஆராய்வதற்காகவும், சுயம்சேவகர்களை ஊக்குவிப்பதற்காகவும் அமிர்தசரஸில் சில நாட்கள் தங்கியிருந்தேன். நான் முகாம்களுக்குச் சென்றேன். அங்கு இப்போது உயர் பதவிகளை வகிக்கும் மக்களை நான் சந்தித்தேன். அவர்கள் என் முன் கால்களில் விழுந்து வணங்கினர். உங்கள் சங்கம் இல்லை என்றால் நாங்களும் எங்கள் பெண்களும், குழந்தைகளும் காப்பாற்றப்பட்டிருக்க மாட்டோம் என்று கண்ணீர் மல்க கூறிய சம்பவம் கல் நெஞ்சத்தையும் கரைத்துவிடும்" என்கிறார்.

"நான் ராணுவ அதிகாரிகளை சந்தித்தேன். இந்தியாவின் அப்போதைய உள்துறை அமைச்சராக இருந்த சர்தார் வல்லபாய் படேல், 11 ஆகஸ்ட் 1948 அன்று ஸ்ரீ குருஜி அவருக்கு எழுதிய கடிதத்திற்கு பதிலளித்த போது, ​​RSS சந்தேகத்திற்கு இடமின்றி இந்து சமுதாயத்திற்கு நெருக்கடியான நேரத்தில் சேவை செய்தது என்று கூறினார். இதுபோன்ற பகுதிகளில், அவர்களின் உதவி தேவைப்படும் இடங்களில், சங்கத்தைச் சேர்ந்த இளைஞர்கள் பெண்கள் மற்றும் குழந்தைகளைப் பாதுகாத்து அவர்களுக்காக நிறைய செய்ததாக அவர் கூறினார். RSS இரண்டு முறை 'பொற்கோவிலை' காப்பாற்றியது" என்கிறார்

உண்மையில், அமிர்தசரஸில் உள்ள பொற்கோவிலை முஸ்லீம் லீக் குண்டர்களின் தாக்குதலில் இருந்து இரண்டு முறை காப்பாற்ற RSS உதவியது. இந்த இரண்டு சம்பவங்களை வாஜ்பாய், பரத்கர் ஆகியோர் குறிப்பிட்டுள்ளனர். முதல் தாக்குதல் 6 மார்ச் 1947 இரவும் இரண்டாவது தாக்குதல் மூன்று நாட்களுக்குப் பிறகும் வந்தது. முதல் தாக்குதலின் போது, ​​தேசிய காவலர்களின் (முஸ்லீம் லீக்கின் போராளிப் பிரிவு) தலைமையிலான முஸ்லிம்களின் ஒரு வலிமையான, ஒழுங்கமைக்கப்பட்ட கும்பல் அவர்களின் சீருடையில் ஷெரவாலா கேட் முதல் அமிர்தசரஸில் உள்ள சவுக் ஃபவாரா வரை முன்னேறியது.

இந்த முறை அவர்களின் இலக்கு நன்கு அறியப்பட்ட கிருஷ்ணா ஜவுளி சந்தை மற்றும் புனித பொற்கோயில் ஆகும். ஆனால் அவர்கள் சௌக் ஃபவாராவை அடைந்த கணத்தில், அவர்கள் எல்லாப் பக்கங்களிலிருந்தும் லத்திகள், வாள்கள், ஈட்டிகள், கத்திகள் மற்றும் வெடிகுண்டுகளால் கடுமையாகத் தாக்கப்பட்டனர்.

தாக்குதல் நடத்தியவர்கள் வேறு யாருமல்ல, RSS தொண்டர்கள்தான் என்பதை அந்த கும்பல் பார்த்தது. சேவகர்களின் கடந்தகால சாதனையை கண்டு அவர்கள் பயந்து ஓடிவிட்டனர். இவ்வாறு துணிச்சலான தன்னார்வல சேவகர்களின் தலைமையில் கிடைத்த வெற்றி, கிருஷ்ணா சந்தை மற்றும் பொற்கோயில் இரண்டையும் அழிவிலிருந்து காப்பாற்றியது.

தர்பார் சாஹிப்பைப் பாதுகாப்பதற்கான RSS நடவடிக்கைகளுக்கு முதன்மையாக அமிர்தசரஸில் ஆர்எஸ்எஸ்ஸின் மாலை நேரத் தலைவரான டாக்டர் பல்தேவ் பிரகாஷ், டாக்டர் இந்திரபால் மற்றும் காலை ஷாகா பொறுப்பாளர் கோவர்தன் சோப்ரா ஆகியோர் தலைமை தாங்கினர்.

முஸ்லீம் கும்பலின் இரண்டாவது தாக்குதல் மார்ச் 9 அன்று தொடங்கியது. வாஜ்பாயும், பரத்கரும் இந்தச் சம்பவத்தை பற்றிக் கூறுகையில், "அன்று மார்ச் 9, 1947 அன்று, சீருடை அணிந்த முஸ்லீம் தேசிய காவலர்களின் துருப்புக்கள் குருத்வாராவை நோக்கி மூன்று பக்கங்களிலிருந்தும் முன்னேறத் தொடங்கின.

லீக்கின் கோட்டையான கத்ரா கரம் ஒரு பெரிய குழுவும், இரண்டாவது நமக் மண்டியிலிருந்தும், மூன்றாவது ஷெரவாலா தர்வாசாவிலிருந்தும் முன்னேறிக் கொண்டிருந்தது. அவர்கள் அனைவரும் ஆயுதம் ஏந்தியிருந்தனர். ஒரு சில சேவதர்கள் இருந்தனர், அவர்கள் பயந்தார்கள். துரதிர்ஷ்டவசமாக, சுமார் நூறு நிராயுதபாணி யாத்ரீகர்களும் உள்ளே சிக்கிக்கொண்டனர்.

ஊரடங்கு உத்தரவு காரணமாக அவர்களால் வெளியேற முடியவில்லை. தகவல் அறிந்து வந்து கொண்டிருந்த கிராமப் பகுதிகளில் இருந்து வந்த சீக்கியர்களின் ஜாதாக்களை ஆயுதம் தாங்கிய போலீஸார் வெளியே தடுத்து நிறுத்தினர். இது சதியில் செய்யப்பட்டது. தர்பார் சாஹிப்பை நோக்கி முஸ்லீம் கும்பல் முன்னேறி வருவதாகவும், பொற்கோயில் ஆபத்தில் இருப்பதாகவும் குருத்வாராவில் இருந்து பஞ்சாப் நிவாரணக் குழு அலுவலகத்திற்கு தொலைபேசி அழைப்புகள் வந்தன.

'தன்னார்வல சேவகர்களாகிய நீங்கள் எங்கள் உதவிக்கு வரமாட்டீர்களா?' பொறுப்பாளர் துர்கா தாஸ் கண்ணா கேட்டார். "பீதி அடைய வேண்டாம், சேவகர்கள் அங்கு வந்துள்ளனர். அவர்கள் ஒவ்வொரு பாதையிலும் நிலைகளை எடுத்துள்ளனர். என்ன விலை கொடுத்தாலும், புனிதமான தர்பார் சாஹிபுக்கு எதுவும் நடக்க விடமாட்டோம்" என்றார். முஸ்லீம் குழுக்கள் முன்னேறிக்கொண்டிருந்தன.

ஆனால் சேவகர்களும் விழிப்புடன் இருந்தனர். ஒவ்வொரு மொஹல்லாவும் ஒவ்வொரு வீடும் ஏற்கனவே கோட்டையாக மாறிவிட்டன. "இந்த முறை திட்டம் வெறும் தற்காப்பு மட்டுமல்ல, எதிர் தாக்குதல்." முஸ்லீம் கும்பல் சில சண்டைகளுக்குப் பிறகு பின்வாங்க வேண்டிய சௌக் ஃபவாராவில் முதல் மோதல் ஏற்பட்டது. மற்ற எல்லா இடங்களிலும் முஸ்லிம் கும்பல்கள் பின்வாங்க வேண்டியிருந்தது. தாக்குதல் நடத்தியவர்கள் ஓடிக்கொண்டிருந்தனர் மற்றும் பாதுகாவலர்கள் அவர்களைத் துரத்தித் தண்டித்தனர்.

பிரிவினையின் போது RSSஸின் அஞ்சாத தன்னார்வல சேவகர்கள் வெளிப்படுத்திய நூற்றுக்கணக்கான வீரம் மற்றும் வீரம் பற்றிய கதைகள் உள்ளன. முன்பு குறிப்பிட்டது போல் அவர்களில் பலர் உயர்ந்த தியாகங்களையும் செய்தனர்.

ஆகஸ்ட் 14 அன்று பிரிவினையின் கொடூரங்களை தேசம் நினைவு கூரும்போது , ​​​​மற்றவர்களைக் காப்பாற்றும் போது தங்கள் இன்னுயிர்களை தியாகம் செய்த அந்த தன்னார்வல சேவகர்களுக்கு மரியாதை செலுத்தவும், இந்தியப் பிரிவினையின் போது RSS ஆற்றிய பங்கை அங்கீகரிக்கவும் வேண்டிய நேரம் இது.

Input & Image courtesy: First Post news