இந்திய தொல்லியல் துறையின் கீழ் உள்ள கோவிலின் அதிர்ச்சி நிலை வெளிச்சத்துக்கு வந்துள்ளது. கோயில் ஆர்வலர் ஷெஃபாலி வைத்யா சமீபத்தில் தனது சமூக ஊடகமான X வலைத்தளத்தில், இந்திய தொல்பொருள் ஆய்வுத் துறையின் (ASI) இந்து நினைவுச்சின்னங்கள் மீதான வெளிப்படையான அக்கறையின்மையைப் பகிர்ந்துள்ளார். கேள்விக்குரிய பாரம்பரிய தளம் 1000 ஆண்டுகள் பழமையான போஜ்ஷாலா ஆகும். வைத்யா, ASI இன் செலவினங்களில் முற்றிலும் மாறுபாடு காட்டி உள்ளார். தில்லியில் உள்ள முகலாய கல்லறைகளை ஒளிரச் செய்ய ஆண்டுதோறும் கோடிக்கணக்கான ரூபாய்கள் ஏன் ஒதுக்கப்படுகின்றன? என்று கேள்வி எழுப்பினார். அதே சமயம் போஜ்ஷாலா, தார் என்ற இடத்தில் உள்ள 1000 ஆண்டுகள் பழமையான பாரம்பரிய தளம் புறக்கணிப்பால் பாதிக்கப்படுகிறது.
போஜ்ஷாலாவில் உள்ள பழங்கால கல்வெட்டுகள் மற்றும் சிற்பங்களுக்கு தற்காலிக பாதுகாப்பாக மலிவான கண்ணாடி மற்றும் ஸ்காட்ச் டேப்பை பயன்படுத்தியதில் வைத்யா தனது வருத்தத்தை வெளிப்படுத்தினார். இது விலைமதிப்பற்ற இந்து பாரம்பரியத்தைப் பாதுகாப்பது பற்றிய தீவிர கவலையை எழுப்புகிறது, ஏனெனில் இதுபோன்ற தற்காலிக நடவடிக்கைகள் கலாச்சார ரீதியாக முக்கியத்துவம் வாய்ந்த கலைப்பொருட்களைப் பாதுகாப்பதற்கு மிகவும் பொருத்தமானவை அல்ல. போஜ்ஷாலா என்பது இந்தியாவின் மத்திய பிரதேசத்தில் உள்ள தார் என்ற இடத்தில் அமைந்துள்ள ஒரு வரலாற்று கட்டிடமாகும். இதன் பெயர் மத்திய இந்தியாவில் உள்ள பரமரா வம்சத்தைச் சேர்ந்த போஜா மன்னரால் ஈர்க்கப்பட்டது.
போஜா மன்னர் கல்வி மற்றும் கலைகளுக்கு குறிப்பிடத்தக்க ஆதரவாளராக இருந்தார், கவிதை, யோகா மற்றும் கட்டிடக்கலை பற்றிய குறிப்பிடத்தக்க சமஸ்கிருத படைப்புகளின் ஆசிரியராக பெருமை பெற்றார். போஜ்ஷாலா என்ற சொல் 20 ஆம் நூற்றாண்டின் தொடக்கத்தில் கட்டிடத்துடன் தொடர்புடையது. கட்டமைப்பின் கட்டடக்கலை கூறுகள் வெவ்வேறு காலகட்டங்களில் பரவியிருந்தாலும், முக்கிய கட்டுமானம் 12 ஆம் நூற்றாண்டுக்கு முந்தையது. வளாகத்திற்குள் இஸ்லாமிய கல்லறைகள் போன்ற கூடுதல் அம்சங்கள் 14 மற்றும் 15 ஆம் நூற்றாண்டுகளில் சேர்க்கப்பட்டன.