அயோத்தியில் ராமர் கோவில்: ஜப்பானிய அனிமேஷன் இயக்குனரான யுகோ சகோவின் அற்புதமான திரைப்படப் பங்களிப்பு.!

குழந்தைகளை பொறுத்தவரை இந்தப் படம் ராமாயணத்தை வர்ணிக்கும் ஒரு மிகச் சிறந்த படமாகும். இந்தியா, கிழக்கு நாடுகள் மற்றும் கிழக்காசிய நாடுகளில் இந்தப்படம் ராமரின் கதையை கொண்டு சேர்ந்தது. பெரியவர்களுக்கு இது அடுத்த கட்டத்தை அடைவதற்கான ஒரு சிறந்த ஆரம்பம். இந்தியாவின் தற்போதைய கலாச்சார நாட்குறிப்பின் படி, இந்திய ஜப்பானிய கலாச்சாரங்கள் கூட்டமைப்பில் சேர்ந்து உருவாக்கப்பட்ட ஒரு மிகப்பெரிய கலாச்சார அடையாளமாக இது நீடித்திருக்கிறது. இந்தப்படம் 1992ல் வெளியானது. ராமர் கோயில் கட்டுவதற்கான இயக்கம் தீவிரமடைந்து கொண்டிருந்த சமயம் அது.

1990களில் சகோ, வால்மீகியின் ராமாயணத்தை முழுவதுமாகப் படித்து இருந்தார். அவர் ராமரின் மீது கொண்ட பயபக்தி காரணமாக, அவருக்கு ஒரு மனித முகம் கொடுக்க வேண்டாம் என்று முடிவு செய்து அதை அனிமேஷனில் எடுக்க முடிவு செய்தார் . ஒரு இந்திய அனிமேட்டரை அணுகினார். அவர் மும்பையை அடித்தளமாகக் கொண்ட மிகவும் பிரபலமான அனிமேஷன் தயாரிப்பாளரான மோகன். இந்த தயாரிப்பு சகோ மற்றும் மோகன் இருவரின் கூட்டு தயாரிப்பாகும். சகோ 450 கலைஞர்களை ஜப்பானிய மற்றும் இந்திய ஸ்டூடியோக்களில் இருந்து சேர்த்தார். அவர் இந்தியாவில் பல நிபுணர்களுடன் கலந்து ஆலோசித்தார். இந்த தொடர்ச்சியான உரையாடல்கள், கலாச்சார பார்வையில் அவர் புரிந்துகொள்ள உதவியாக இருந்தது. ஏன் சீதா அனுமனுடன் திரும்பி வர மறுத்தார் என்பதையோ ராவணனை தாக்க ராமருக்கு உண்டான தயக்கத்தையோ விவரிக்கும்போது இது உதவியாக இருந்தது. வன்ராஜ் பாட்டியா என்ற மும்பையை அடித்தளமாகக் கொண்ட இசை தயாரிப்பாளர் இந்த படத்திற்கு இன்னும் மறக்க முடியாத அளவிற்கு இசை அமைத்தார்.

இந்தியாவிற்கும் ஜப்பானுக்கும் இடையிலான மற்றொரு கூட்டுத் தயாரிப்பு உருவாகும் வரை இந்த தயாரிப்புதான் இந்தியாவிற்கும் ஜப்பானுக்கும் இடையிலான ஒரு கலாச்சார பாலமாக அமையும் என்பதில் எந்தவித ஐயமும் இல்லை. சகோ 2012ல் உயிரிழந்தார். அவருடைய மிகவும் மகத்துவம் வாய்ந்த பங்களிப்பிற்கு நாம் மரியாதை செலுத்த இன்னும் தாமதம் ஆகவில்லை.