ஆங்கிலேய ஆட்சியை மிக கடுமையாக எதிர்த்த சுப்ரமணிய சிவா நினைவு தினத்தில் அவரை பற்றி காண்போம்!

1920-ம் ஆண்டு கொல்கத்தாவில் லாலா லஜபதி ராயின் தலைமையில் ஒத்துழையாமை இயக்கம் சம்பந்தமாக நடைபெற்ற சிறப்பு மாநாட்டில் கலந்து கொண்டு விபின் சந்திர பாலர் கொண்டு வந்த தீர்மானத்திற்கு ஆதரவாக நின்றார். அவர் கலந்து கொள்ளாத மாநாடுகளோ, போராட்டங்களோ இல்லை என்றே சொல்லலாம்.

அவற்றில் எல்லாம் சிவாவின் எரிமலைப் பிரசங்கங்கள் இடம் பெற்றுள்ளன. சிவா மிகுந்த துணிச்சல் மிக்கவர். காந்தியத்தின்பால் அவர் உள்ளம் சென்றாலும் அவரின் தீவிர தன்மை என்றுமே அடங்கியதில்லை. சிவாவின் பிரசங்கங்கள் மக்கள் மத்தியில் கிளர்ச்சியை ஏற்படுத்தியதால் ஆங்கிலேய அரசாங்கம் அவருக்கு பேசுவதற்கு தடைவிதித்தது.

மேலும், தருமபுரி மாவட்டம், பாப்பாரப்பட்டியில் உள்ள தன்னுடைய ஆசிரமத்தில் தேசபந்து சித்தரஞ்சன் தாசைக் கொண்டு 1923ம் ஆண்டில் பாரத மாதாவிற்கு ஆலயம் அமைப்பதற்கு அடிக்கல் நாட்டினார். இதனை தொடர்ந்து சிவா மறுபடியும் மூன்றாவது முறையாக சிறை செல்வதற்கு நேரிட்டது. அப்போது ஒரு ஆண்டு சிறைவாசம் இருந்தார். அது பற்றிய வழக்கு தொடர்ந்து வந்த நிலையில் அதிலிருந்து விடுதலை ஆனார். இவர் தொழுநோயால் பாதிக்கப்பட்டதால் அப்போதைய பிரிட்டிஷ் அரசாங்கம் ரயிலில் பயணம் செய்வதற்கு தடை விதித்தது.

இதனை பொருட்படுத்தாமல் மதுரையிலிருந்து தன்னுடைய உடல் உபாதைகளையும் பொருட்படுத்தாமல் தருமபுரி மாவட்டம், பாப்பாரப்பட்டிக்கு கால்நடையாகவே வந்து சேர்ந்தார். இவர் வயதானவர்கள் இல்லை என்றாலும் வியாதி மற்றும் ஆங்கில அரசின் அடக்குமுறையால் கால்நடைப் பயணம் ஆகியவற்றில் சோர்ந்து போனார். நாளடைவில் யாருக்காகப் போராடினாரோ அந்த மக்களும் சரி, சுதந்திரத்திற்காக முன்னின்று போராடிய காங்கிரசும் சரி இவர் காந்தியத்தை ஏற்றுக்கொள்ளவில்லை என்பதால் இவர் ஒதுக்கப்பட்டார். மனம் நொந்துபோன சிவ 23.07.1925ம் ஆண்டு இந்த உலகை விட்டு பிரிந்து விண்ணுலகத்திற்கு சென்றார். ஆங்கில ஏகாதிபத்தியத்தை எதிர்த்து புரட்சி செய்த சுப்பிரமணிய சிவா பல கனவுகளுடனேயே மறைந்து விட்டார்.

சுந்தர், கட்டுரையாளர்.