தனக்குச் சம்மந்தமில்லாத வேறு ஜாதியின் கடவுளை வணங்கினால் அது விபச்சாரம் என்று பைபிள் அறிவிக்கிறது.
ஒவ்வொறு ஜாதிக்கும் என்று தனித் தனி கடவுள் இருப்பதையும் பைபிள் அறிவிக்கிறது.
ஆதாரம் :
2 ராஜாக்கள் – அரசர்கள் (1 : 3), (17 : 30 – 31), (19 : 37)
1 சாமுவேல் (5 : 1 – 2)
நீதிபதிகள் 11 : 23, 24
1 கொரிந்தியர் 8 : 5
கிமு 1975ம் வாக்கில் யாக்கோபு என்பவர் மெசபடோமியாவில் வாழ்ந்துவந்தார். அவரது இன்னொறு பெயர் இஸ்ரவேல். எனவே அவருடைய சந்ததிகள் இஸ்ரேலியர்கள் என்று அழைக்கப்பட்டனர்.
இஸ்ரவேலினுடைய தாத்தா ஆபிரஹாம். ஒரு நாள் அவர் முன்பு ஒரு கடவுள் தோன்றினார். அந்தக் கடவுள் 'பிற்காலத்தில் தான் ஆபிரஹாமின் சந்ததிகளுக்கு மட்டுமே பணியாற்றுவேன்' என்று உடன்படிக்கை செய்துக்கொண்டார்.
ஆதாரம் : ஆதியாகமம் – தொடக்கநூல் (17 : 3 -11)
கி.மு. 1500ல் மோசேவின் காலம் வரை இஸ்ரேலியர்கள் ஜாதிகளாக பிரித்து வைக்கப்பட்டிருக்கவில்லை. எனவே அப்போது ஒரு கடவுளை பெரும் தகுதியை அவர்கள் பெற்றிருக்கவில்லை. இதனால் இஸ்ரேலியர்கள் பல்வேறு உருவங்களையும், வேறு ஜாதி கடவுள்களையும் வழிப்பட்டனர்.
ஆதாரம் : ஆதியாகமம் ( 31 : 30 ), (35 : 4 ), யோசுவா ( 24 : 2, 23, 24)
மோசே இஸ்ரேலியர்கள் எனப்பட்ட யாக்கோப்பின் 12 மகன்களின் சந்ததிகளை 12 ஜாதிகளாக வகைப்படுத்தினார். இதன்மூலம் ஒரு கடவுளை பெற்றுக்கொள்கிற தகுதியை இஸ்ரேலியர்கள் பெற்றனர்.
இவர்கள் இஸ்ரேலியர்கள் அல்லாதவர்களை அதாவது இந்தியர்கள் போன்ற வெளிநாட்டவர்களை புறஜாதிகள், அந்நியர்கள், வேற்றினத்தார், பிறவினத்தார், gentiles, foreigners என்று பைபிள் அழைக்கிறது.