ஏன் வேலையை ஒத்தி போடுகிறோம். பார்கின்ஸ் விதி சொல்லும் உளவியல் பார்வை.!

ஒரு நாளிலேயே முடியக்கூடிய வேலை தான் என்றாலும், நீங்கள் ஒரு வேளை பத்து நாட்கள் அதற்கு கொடுப்பீர்கள் எனில், "நீங்கள் கொடுத்த கால அளவை முழுமையாக பயன்படுத்தியபின்னரே அவ்வேலை முழுமை பெறும்" இதை தான் நவீன மேலாண்மையில் பார்கின்ஸ் விதி என்கிறார்கள். (Parkinson's Law)

எனவே பார்க்கினின் இந்த விதி நம் மேற்கொண்டுள்ள அனைத்து விதமான வேலைகளுக்கும் பொருந்தும். வீட்டு வேலைகள், மாணவர்கள் அவரவர் கல்வி நிறுவனத்தில் பெற்ற வீட்டு பாடம், ப்ராஜெக்ட் போன்றவை, பணியிடங்களில் வழங்கப்படக்கூடிய இலக்குகள் என அனைத்து தரப்பினருக்கும் பார்க்கின்ஸ் விதி பொருந்தும்.

சிலர் விபத்துப்போல ஒத்திப்போடுகிறார்கள். சிலர் இவ்வாறு திட்டமிட்டு ஒத்திப்போடும் சுழலை உருவாக்குகிறார்கள். சற்று விழிப்புடன் இந்த நேர விரயத்தை குறைத்தால் நாம் நம் திறனை இன்னும் கூட மெருகூட்டலாம், நம் திறமையை மேலும் சிறப்பாய் பட்டை தீட்டலாம். நாமாக உருவாக்கும் நெருக்கடியான அழுத்தத்திலிருந்து வெளியேறலாம்.

உங்களுக்கென ஒரு வேலை ஒதுக்கப்பட்டது, அந்த வேலையை முடிப்பதற்கு உங்களுக்கு வழங்கப்பட்ட கால அளவு மிக அதிகமானது. நேரம் தான் அதிகமாக இருக்கிறதே என்று அந்த வேலையை நீங்கள் செய்யவில்லை. ஆனால் உங்கள் மனதின் ஒரு ஓரத்தில் இருந்து ஒரு குரல் மட்டும் கேட்ட வண்ணமே இருக்கிறது நாம் அந்த வேலையை முடிக்க வேண்டுமே என்று.

இந்த சிந்தனை மனதில் ஓடிக்கொண்டேயிருக்கும் வேளையில். நாட்களும் கழிந்ததால் இப்போது அந்த வேலையை முடிப்பதற்கான காலகெடுவில் வெறும் இரண்டு நாட்கள் தான் பாக்கி. நீங்கள் அந்த வேலையை தொட்டுக்கூட பார்த்ததில்லை. இப்போது லேசாக அந்த வேலையை குறித்து அச்சம் கொள்கிறீர்கள், பதட்டம் அடைகிறீர்கள். அப்போது இரவு எது பகல் எது என்று கூட தெரியாமல் பணியாற்றுகிறீர்கள். உங்களை நீங்களே உற்சாகமாக வைத்து கொள்ள போராடுகிறீர்கள்.