காலம் என்பது கடப்பதற்கு மட்டும் தானா? - அறிவியல் மற்றும் ஆன்மீக பார்வை.!

அதன் பிறகு அவர் பூமிக்கு வந்து அந்த யுகத்தில் வாழ்ந்த ஶ்ரீ கிருஷ்ணனின் அண்ணனான பலராமருக்கு ரேவதியை மணம் முடித்தாக பாகவத புராணத்தில் ஒரு கதை உண்டு. இது "டைம் ட்ரவால் " என இன்று சொல்லப்படும் கால ஓட்டத்திற்கான ஒரு உதாரண கதை.

அரசன் காகுத்மியை போலவே சூரிய குலத்தில் வந்த வேறு ஒரு மன்னன் முசுகுந்தன். இம்மன்னன் இந்திரனுக்காக இந்திரலோகத்தில் ஒரு வருடம் தொடர்ந்து போர் செய்தான் ஆனால் அதே கால இடைவெளியில் பூமியில் பல ஆயிரம் வருடங்கள் கடந்து போயிருந்தது. இதை இந்திரனே அவனுக்கு தெரிவிக்கிறான்.

இதே போன்ற ஒரு செய்தியை "அத்வைத் வேதாந்தத்தை " விளக்குகிற "திரிபுரரகஸ்யம் " என்கிற நூலில் வருகிறது. அதில் "தங்கனா " என்ற முனிவர் மகாசேனன் என்கிற அரசனை சூட்சும உடல் எடுத்து விண்வெளியில் சந்திர சூரிய மண்டலங்கள் தாண்டி பயணிக்க வைத்து பிறகு அங்கிருந்து பல்வேறு யோகங்களையும் தேவர்கள் வாழும் இருப்பிடங்களையும் காண்பிக்கிறார் வைகுண்டத்தையும் கைலாசாத்தையும் அவனால் பார்க்க முடிகிறது.

இந்த நிகழ்வுகள் அனைத்தும் ஒரு முழு நாளில் நடந்தது போல் அவனுக்கு தோன்றியது. ஆனால் முனிவரோ இப்போது ஒரு லட்சத்தி 1,200,000,000 வருடங்கள் கடந்து விட்டதாக சொல்கிறார்.

நம் புராணங்களின் உட்பொருட்கள் யாவும் ஞானத்தை, முக்தியை, நல்லறத்தை, நல்லொழுக்கத்தை, ஆன்மீகத்தை மட்டுமே போதிப்பவை அல்ல அனைத்து அம்சங்களும் இன்று ஆராயப்படும் அறிவியலின் அடிப்படையிலேயே கட்டமைக்கப்பட்டிருந்தன என்பதற்கான உதாரணங்கள் இவை.

இன்றைக்கு நவீன விஞ்ஞானம் மார்தட்டும் உண்மைகள், கண்டுபிடிப்புகள் என அனைத்தின் சாரமும் நம் இந்திய கலாச்சாரத்தின் ஒவ்வொறு நிகழ்விலும், நம் புராணங்களின் ஒவ்வொறு பக்கத்திலும் சர்வ சாதரணமாக பயன்படுத்தப்பட்டிருப்பது, அளவிலா பெருமையையும், ஆளப்பரிய ஆச்சரயங்களையும் அள்ளி வழங்குகிறது.